دانشجویان پیشتاز که دوباره سنگر آزادی را برپا کرده‌اند، عهده‌دار استمرار قیام شده‌اند. دختران و زنان دلیر به‌خصوص مادران قهرمان شهیدان، عزم قاطع زن ایرانی را برای ریشه‌کنی ارتجاع زن‌ستیز نشان می‌دهند و جوانان شورشی با شعار «مرگ بر ستمگر چه شاه باشد چه رهبر» طینت دموکراتیک این قیام و آینده انقلاب ایران را ترسیم می‌کنند که هم از استبداد دینی و هم از فاشیسم سلطنتی به‌کلی مبراست.
این است عزم شعله‌ور یک خلق به‌پاخاسته برای تغییر سرنوشت خودش.
همان طور که مسعود رجوی گفته است: «در ایران انقلابی بزرگ بر پاست، قیام سر بازایستادن ندارد و تا برکندن بنای کاخ دشمن پیش می‌رود و بهای آن را هم می‌داند و می‌پردازد».
